Ik ben van Syrische afkomst en ik heb de ontberingen kunnen zien die mijn volk heeft ervaren toen ze hun dagelijkse leven achterlieten en op een onbekende plek aankwamen. Ik was emotioneel geraakt toen ik beelden zag van alle kinderen en ouders in de kampen, anderen die duizenden kilometers liepen om een veilige plek te vinden. Helaas zijn mensen vaak egoïstisch, pas als zijn volk direct wordt getroffen, realiseert hij zich de ellende van alle andere vluchtelingen. Daarom besloot ik om vrijwilligerswerk te doen bij SB Espoir.
Met SB Espoir bezoeken we 3 verschillende centra waar de meeste mensen aanwezig zijn, jonge minderjarige jongens. Een van de vrijwilligers, Mona, had het idee om met deze jongeren verschillende soorten hydraulische robots te bouwen. Het was inderdaad een heel goed idee. De dag voor de activiteit had Mona al een robot gebouwd, dus ze had een model klaar om te helpen en als voorbeeld te hebben. Zodra ze de robot zagen, geloofden ze er niet echt in dat ze het zouden kunnen. De taken werden vervolgens verdeeld en iedereen knipte de benodigde stukken karton uit. Het was geweldig om ze allemaal bij elkaar te zien. De geweldige kwaliteit van deze oefening was dat ze allemaal autonoom waren. Mona gaf niet veel instructies. Ze gaf alleen een vel met de afmetingen en toen moest het gebouwd worden terwijl ze het model observeerde. Het doel was niet om een robot tot in de perfectie te bouwen, maar om een autonoom individu te zijn en te geloven in je eigen kunnen.
Toen de robot klaar was, waren ze onder de indruk dat ze een mooi resultaat hadden behaald. In eerste instantie dachten ze echt niet dat het zou lukken. Uiteindelijk vroegen ze zelfs of ze hun robot in hun kamer mochten houden. We merkten dat ze trots waren en wij waren ook trots op de glimlach op hun gezicht aan het einde van de activiteit.
Dutch 
French 
English